«مجذوب سالک» کسی است که جذبه الهی او را به سلوک کشیده است؛در حالی که «سالک مجذوب» کسی است که سلوک او را به جذبه رسانده و از جذبه الهی بهره شده باشد. مجذوب سالک تحت تاثیر جذبه الهی از همان آغاز زندگی است و جذبات الهی او را به سیر و سلوکی می کشاند که همان راه و سبک درست زندگی است . پس خداوند او را مدیریت می کند و شخص تدبیر امورش را به خدا واگذار و تفویض می کند.
«مجذوب سالک» همانند پیامبران هستند که خداوند از کودکی صنعت ایشان را به دست دارد و ایشان را می سازد؛ چنان که به حضرت موسی(ع) می فرماید: وَاصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِی؛ تو را برای خودم ساختم. (طه، آیه 41)
این گونه است که از همان کودکی عبدالله هستند و خداوند به ایشان عنایت ویژه دارد و راه و رسم زندگی را نشان می دهد؛ چنان که به حضرت عیسی(ع) و یحیی(ع) نشان داد.(مریم، آیات 12 و 31)
البته مجذوب سالک با هم از نظر درجات و مراتب متفاوت هستند؛ مثلا حضرت موسی(ع) برای ملاقات با پای خودش به میقات رفت: وَلَمَّا جَاءَ مُوسَى لِمِیقَاتِنَا وَکَلَّمَهُ رَبُّهُ ؛ و زمانی که موسی به میقات ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت(اعراف، آیه 143)؛ اما خدا حضرت پیامبر(ص) را به میقات خویش برد: سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلًا ؛ پاک و منزه خدای است که بنده اش را شبانه به سیر معراجی برد.(اسراء، آیه 1)
.GIF)
